Efendim merhabalar. Sizleri ülkemde yaşanan olayların sayısı kadar selamlıyorum. Ocak ayının sonlarına doğru son mıh için geldim. Böylece dört yazı ile Ocak Çarmıhı tamamlanmış olacak. Yazıyı okuyanların modlarının düşme ihtimali olduğunu düşündüğüm için önden uyarımı yapıyorum. Filmlerin şiddet/korku/olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar kısmı gibi bende yazılarıma ‘’önlem alınmazsa olumsuzluğun büyüğünü yaşatacak fikirler’’ kısmı eklemeyi uygun görüyorum. Son iki haftadır gerçekten yaşadığımızı düşünüyor muyuz? Hava olaylarının bu denli tıkadığı sosyal düzenimiz bizlere makul geliyor mu? Ortalama evlerde beş yüz lira elektrik, bin lira doğalgaz faturası ödediğimiz (üstelik ısınmadığımız ve aydınlanmaktan vazgeçtiğimiz) zamanlarda bir cam önünde yere düşen ve erimek nedir bilmeyen yığınları izliyoruz.
Belki biraz mesleğim biraz da öz yaşantım gereği insanların söylediklerini çok önemli bulur, alttaki fikirleri/yaşantıları öğrenmek isterim. Geçen gün bu isteklerimi iç cebime koyup bir taksi çağırdım. Taksinin yarım saatlik yolda olma sürecinden sonra (ki en büyük mindfulness üstatları taksiciler olmalı sonuçta hep yoldalar) evin önüne gelip ‘’abbe aşşağdayam ha’’ dedi. İndim, bindim, kemeri taktım, havadan konuştuk. Normalde havadan sudan konuşurduk. Havanın kötülüğünden, suyun faturasından değil! Dini bilincin, sığınma alanı/güvenli alan olarak görülen yerlerde durarak karşı tarafa dair eleştirel çıkarımları bu şehirde çok duyarız. Biri güç eline aldığında otoriteyi sorgulama yöntemimiz bile en uç noktayla karşılaştırıp bu kıyası kazanmaktır. Örneğin bir ağa ahaliye bir emir verir. Halkın içinden biri bunu kabul etmez. Kabul etmemeyle kalmayıp üstüne de şu soruyu ekler ağaya: ‘’Ma niye sen Allahsın?’’
Gelelim bizin taksi meselesine. Ana caddelerin yavaş yavaş açıldığı ancak ara kısımlarda belediyemizin, karayolları müdürlüğümüzün gençlerimizin paten becerilerinin gelişimi için kullanım olanağı verdiği sokakların birini gördü bu ağabey. ‘’Abbe buralar ayyni pattinaj pattinajj’’ dedi. Haklıydı. Haklılığı daimdi! Yağmurun yağmasına (karı erittiği için) sevinmiş ve meslektaşlarını insanları bu süreçte yüzüstü bıraktıkları için eleştirmişti. Bu eleştiriden nasibini alan tek çalışma grubu kendi meslektaşları mıydı?
‘’Bu Mikail büyük melektir abbe, durdi durdi bağti kimsenin yoli açtığı yoğ. Kurbban olayım biraz insafa geldi ha. Dedi biraz bunlara yağmır tökeyim bari ijlerine güjlerine bağsınlar kendılerıne’’ dedi. Üstüne bir şey diyemedim. Kâğıda yazsa imza atar kampanya açardım. Sonuçta Mikail yaptı, Mikail bozdu. Esas soruya gelecek olursak Mikail dışındaki melekleri de konu etmemiz gerekecek. Her hane ortalama bin beş yüz - üç bin lira arasındaki faturayı kime ödüyor? Allah var, peki kim şirk? Şubatta yeni sorular sormaya devam edelim, müsaade edilmezse müsaade alanı yaratalım! Kalın kar’lıcakla! Pardon, sağlıcakla! Bi xatirê te! Ala rasi vel ayn!
Haydar Alper Eser
Haberdiyarbakir.Org// Columnist
İletişim haberdiyarbakir.org@msn.com
Yorum Yazın