Günümüzün en çok konuşulan, pandemi süreci ile birlikte zirve yapan sorunlarından biri; dijital çağın gerekliliği ve online eğitime geçilmesi ile çevrimiçi anneler, babalar, öğrenciler. Bir çok ebeveyn paniklemiş durumda. Paniklemenin haklılık payı yüksek, fakat dünyanın sonu gelmiş gibi panikleyip, feryat figana gerek olmadığını düşünenlerdenim. Öncelikle toplum olarak sakinleşmemiz ve üzerimize düşen görevleri öğrenip hayata geçirmemiz lazım. Bu arada feryat figan eyleyip, sürekli olumsuz düşünüp, online eğitimin hakkını vermeyen birçok ebeveyn olduğuna da şahit olmaktayız. Öncelikle şunu kabul etmemizde fayda var: Süreç zorlu ve sıkıntılı. Ve bu sıkıntıyı sadece bizler yaşamıyoruz, evrensel bir sıkıntı. Fakat sürekli sıkıntıya odaklanırsak beynimiz çözüm yolu üretmez, hatta çözüm yollarına bile kendini kapatır.
Bilgi ve iletişim teknolojilerinin günlük hayata ve hayatın her alanına girmesi ile birlikte dijital bir dünya oluşmaya başlamıştır. Hayatla bütünleşen teknolojiler sayesinde İnternet üzerinden alışveriş yapılabilmekte, banka hesapları kontrol edilebilmekte, video konferans yöntemleri ile görüşmeler, toplantılar yapılabilmekte, çok uzaktaki bireylerle iletişime geçilebilmektedir. Sanal ortamda yapılan bu gibi davranışlarla dijital dünya oluşturulmaktadır. Bu dijital dünya içerisinde bireyler, her türden bilgiye ulaşabilmekte, bu bilgileri kullanıp paylaşabilmekte ve yeni bilgiler üretebilmektedirler. Pandemi süreci ile bizler alınan önleyici yasaklar ile birlikte dijital çajda yaşadığımızı daha somut bir şekilde deneyimlemiş olduk. Okulların yüzyüze eğitime kapanması, bizlere online eğitimin kapılarını neredeyse ardına kadar açmış oldu. Hem ülke içinde hem de uluslararası düzeyde eğitimler online olarak insanlara hizmet vermeye/ hizmet almaya başladı.
Dijital çağın bizlere sunduğu olumlu ve olumsuz bir çok unsuru yer almakta. Farkındalıklı kullanıcılar olduğumuz ve çocuklarımızı, gençlerimizi doğru yönlendirdiğimiz sürece online eğitim ve online platformların bir çok olumlu yanı bulunmaktadır. Bunun yanı sıra anne babalar sokaktaki çocuklarını merak etmiyor artık. Anne babaların dış dünya ile ilgili endişe duyduğu unsurlar yerini tamamen çocuklarının avuçlarındaki dijital materyallere bıraktı. Endişelerinde haklı olan ebeveynler, sıkı bir gözlem ile çocuklarının derslerini ve ders dışında ilgi gösterdikleri siteleri/ yazı/görsel/uygulama/oyun/sosyal ağları vs bilmeli çocuklara/gençlere internetin doğru kullanımı ile ilgili bilgi aktarmalıdır. Bu hassasiyeti sağladığımız takdirde dijital unsurların ve bunun bir parçası olan online eğitimin onlarca faydasını hem bizler hem de çocuklarımız görebilecektir.
Çevrimiçi ebeveynler çocuklarını her zamankinden daha çok yakından takip etmelidir. Çocuğunun derse girip girmediğini, online eğitimde dikkatinin dağılıp dağılmadığını, varsa dikkatini dağıtan unsurları bertaraf etmesi gerektiğini, ödev takiplerini, denemeler vs sınavlarda etkili katılıp katılmadığını kontrol etmeli, sürecin içinde yer almalıdır. Bu sorumluluk anne baba arasında paylaştırılmalıdır. Çocuklarımızın eğitiminin kesintiye uğramamasını, yıl kaybı, bilgi kaybı, zaman kaybı, hatta çocuklarımızda kişilik tahribatı vs istemiyorsak çocuğumuz ile birlikte bu zorlu süreçte birlikte ol almalıyız.
Bu zorlu sürecin bize elbette ki katkıları oldu ve olacak. Örneğin: çocuklarda zaman yönetimi, bireysel görev bilinci, bireysel eğitim, dijital platformlardan yararlanma, daha sıkı aile ilişkileri, online bir çok eğitim ve seminere katılabilme, online etkinlikler düzenleme ve katılma, uluslararası eğitimlere katılma, tekdüze eğitimlerin dışına çıkma, öğrenci merkezli eğitim modelleri ile eğitim görme gibi bir çok olumlu etkisinden söz etmek mümkün. Aynı zamanda uzaktan eğitimler ile hiçbir masraf yapmadan masamızın başında hem zamandan hem paradan maddi ve manevi katkılarını görmüş olduk.Bir üniversitenin sempozyumuna katılmak istediğimde: Konaklama, yol, yemek parası ödemeden şimdi online katılabiliyorum. Ve hatta günlük rutin işlerimi aksatmadan, yollarda ve başka şehirlerde olmadan, zaman kaybı yapmadan.Demem o ki: eğitimi sevin, öğrenmeyi sevin, öğretmeyi sevin. Koşullar ne olursa olsun şartları zorlayın ve öğrenmeye istekli olun, öğrenmeye online olun. Bizler öğrenmeye ofline olduğumuz sürece eğitim yüzyüze mi yapılmış, eğitim online mi yapılmış çok da önemi olmaz. Sevgiye ve eğitime çevrimiçi kalmanız dileği ile…
Meryem Avcı
Haberdiyarbakir.Org// Columnist
İletişimhaberdiyarbakir.org@msn.com
